Tag: Месца_Пліна

Цётка Вара ішла пешкі з Пліна ў Вушачы. Даганяе яе сяльчанін на возе:

–  Сядайце, падвязу!    

–  Ды няма часу! Спяшаюся! – адказвае тая, не спыняючыся.

Міхась Мірановіч. Старына. Іранічныя мемуары. Мінск. “Медысонт” 2020…

Мой малодшы стрыечны брат Сашка з Пліна ў дзяцінстве быў вельмі ўпартым. Калі яму чаго-небудзь захочацца – мог дастаць любога сваім каньканнем.

    Прыстае да маці:

    – Купі цукерак, купі цукерак, купі цукерак!..

    Так з паўгадзіны можа канькаць, …