Tag: Месца_Старына

Старыняне ў размовах ніколі не карысталіся назвамі старон свету. Не казалі, напрыклад:
Паехаў на ўсход, у Вушачы.
Ці:
Найшоў на поўнач, у Кублічы.
Або:
Пагналі пасвіць статак на захад.

    Напрамак у нас вызначаўся такім чынам. Усход …

Што было ў нашай Старыне, і не было нідзе ў іншых вёсках (ды што – у вёсках, нават у саміх Вушачах на той час!), дык гэта – брук.

    У вясеннюю ці асеннюю гразь да Старыны можна было дабрацца з …

Калі мы ў дзяцінстве падчас міжвясковых спрэчак браліся параўноўваць Дольцы і нашу Старыну, дык заўсёды аддавалі перавагу нашай вёсцы.

    Хоць у Дольцах у іншыя часы было аж да пяці магазінаў (прадмаг, сельмаг, кнігарня, нарыхтоўчы ларок Давідовіча, ды яшчэ школьны …

Наша Старына яшчэ ў гады майго дзяцінства была такая вялікая (і па даўжыні галоўнай вуліцы – кіламетры са два – гэта і зараз засталося, і па насельніцтву – чаго цяпер ужо няма), што дарослыя мальцы, ходзячы на танцы ў Рагазіна …